\płomiennyе jęzory огненные языки, языки пламени;
\płomiennyе przemówienie пламенная речь
płomienne jęzory — о́гненные языки́, языки́ пла́мени płomienne przemówienie — пла́менная речь+ płomienisty, ognisty
* * *
płomienni
пла́менный; о́гненный
Syn:
płomienisty, ognisty
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
płomienny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, płomiennyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płonący, palący się; będący płomieniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płomienne języki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płomienny — płomiennynni 1. «płonący, palący się płomieniem» ∆ hutn. Piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem powstającym przy spalaniu paliwa, a wymiana ciepła następuje głównie przez promieniowanie części pieca oraz gorących… … Słownik języka polskiego
martenowski — ∆ techn. Piec martenowski «piec płomienny wannowy, opalany gazem, służący do wytapiania stali z surówki odlewniczej i złomu żelaznego» ∆ Stal martenowska «stal otrzymywana w piecu martenowskim» ∆ Proces martenowski «proces otrzymywania stali w… … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
płomienisty — 1. «płonący, palący się płomieniem; ognisty» Płomienista żagiew. Płomienisty pióropusz nad kraterem wulkanu. 2. «taki jak płomień, barwą, blaskiem przypominający płomień; jaskrawoczerwony lub jaskrawopomarańczowy» Płomieniste kwiaty nasturcji.… … Słownik języka polskiego
płomienność — ż V, DCMs. płomiennośćści, blm rzecz. od płomienny (tylko w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Płomienność barwy. b) w zn. 3: Płomienność uczuć. Płomienność mowy, obrony … Słownik języka polskiego
południowy — południowywi 1. «przypadający na środek dnia, odbywający się, dziejący się w południe» Godzina południowa. Pora południowa. Przerwa południowa w pracy. Południowy skwar, upał. 2. «odnoszący się do południa kierunku i strony świata; znajdujący się … Słownik języka polskiego
strzelisty — strzelistyiści 1. «bardzo wysoki i szczupły, cienki; wysmukły, wybujały» Strzelista topola. Strzeliste wieże meczetu. Strzelisty młodzieniec. 2. przestarz. «gorący, płomienny, ognisty; patetyczny, wzniosły» Strzelista modlitwa … Słownik języka polskiego
namiętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, namiętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się gwałtownością uczuć, emocji, reakcji itp.; też: świadczący o tym; gorący, ognisty, płomienny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ognisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ognistyiści, ognistytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płonący, gorejący, pełen ognia, gorąca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognisty blask. Ognista łuna. Ognisty podmuch. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płomiennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jak płomień; barwą, odcieniem, blaskiem przypominając płomień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płomiennie zachodzące słońce. Zarumienić się płomiennie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
